Een groot deel van de uitgevoerde klussen de afgelopen zomer en herfst stonden in het teken van het aanbrengen van een goede isolatie.
Daar de bovenverdieping geen plafond heeft en we geen geïsoleerd dak hebben, je kijkt tegen de pannen aan en langs de randen van het dak valt het buitenlicht naar binnen, is het zaak dat de plafonds van de benedenverdieping, ofwel de vloeren van de bovenverdieping, goed geïsoleerd zijn. Zeker met winderig weer stroomt de koude lucht door de kleinste kiertjes tussen beneden- en bovenverdieping naar binnen. Hetgeen ook betekent dat de warm gestookte lucht van beneden wegglipt door die kieren.
We zijn begonnen met de boven achterkamer vloer. Daar ligt een werkvloer en die hebben we losgeschroefd. Tussen de balken hebben we banen steenwol uitgerold en daar bovenop isolerende noppenfolie aangebracht. Daarna hebben we natuurlijk de houtplaten weer teruggeschroefd.
Boven de badkamer, de gang en het “warmwaterhok” zouden we een nieuw plafond leggen. Daarvoor zouden we hulp krijgen van een aannemer. De klus was de eerste zaterdag van de herfstvakantie gepland zodat Bert ook van de partij kon zijn en hij duidelijk kon maken hoe we het geheel wilden vormgeven. Ik had de dankbare taak de voorbereidingen te treffen en de zaak “vloerklaar” te maken. Ik heb afgezworen te denken dat ik de laatste “stofhapklus” gehad heb. Een stofmasker kon er wederom niet tegen op en dagen lang heb ik de geur van oud, fijn, schimmelig stof in mijn neus gehad. En niet alleen de geur. Een dag of 5 na de klus nieste ik nog zwart.
Maar de klus was geklaard toen Bert aankwam, de oude vloerdelen weggebroken met mijn breekijzertje en een vrijwel stofvrije ondergrond voor de nieuwe vloer.
Samen met Bert heb ik de door Bert meegebrachte rollen isolatiemateriaal tussen de balklaag gepropt. We hebben de te gebruiken balken gesorteerd en ik heb deze klaargelegd.
Ik had daar heel veel plezier in. Deze balken liggen al een jaar of zes en een half te wachten to ze gebruikt kunnen worden. En zijn afkomstig van ons “boomstamavontuur” in de Vogezen. Ik heb het vast al eerder verteld, maar voor de mensen met een korter geheugen onder ons………. Destijds hebben wij een partij boomstammen gekocht via een bevriende boswachter. Hij zelf had wat mooie palen (dunne boomstammen) bij zijn huis en Bert vroeg of hij daar nog meer van had en of we er een paar konden kopen. Daarop nam hij Bert mee naar het bos, wees hem een enorme hoeveelheid boomstammen aan die het veld moesten ruimen ivm een archeologische vondst in het bos en zei dat hij er 20 euro voor wilde hebben. Bert vroeg hem hoeveel boomstammen het betrof. Het bleek de hele “hoop” die nog wel her en der verspreid lag, te betreffen. Voorwaarde was dat we ze zelf uit het bos moesten halen en wel binnen 3 maanden. We besloten het avontuur aan te gaan.
De vakantie daarop is Bert met een vriend en een inmiddels aangeschafte autoambulance, voor het vervoer van de boomstammen, terug gegaan en samen hebben ze de buit binnen gehaald. Weer een vakantie later is er een vriend van Bert langsgekomen die een mobiele zagerij heeft en die heeft mooie planken en balken gezaagd van de stammen.
De gezaagde planken en balken zijn ondertussen van hot naar her gesleept. Eerst van de Vogezen naar Laneuvelle en daar weer van binnen naar buiten en van voor het huis naar achter het huis. De meeste tijd hebben we ondertussen gestopt in het verleggen en herschikken van alle materialen en spullen die we hebben verzameld in de loop der jaren sinds de aanschaf van het huis. Maar nu dan deze balken voor de laatste keer verzeuld.
Zaterdagochtend is Leo, de aannemer, gekomen en ondanks een overleg/koffie/eetpauze was de klus tegen twee uur geklaard. Over de gehele zolder en boven het waterhok ligt een strakke werkvloer.
strak vloertje
De dagen daarna heeft Bert wat latten gespijkerd waarop we later gipsplaten gaan monteren. Tussen die latten en het plafond heb ik rollen isolatiemateriaal gepropt. Een klus die niet meeviel als je mijn lengte hebt. Met ladders en opstapjes heb ik me moeten behelpen om de rollen boven mijn hoofd tussen de klemmende balken en latten door te schuiven. Net te kort voor de laatste twee banen, maar, onder het mom van beter iets dan niets, heb ik dat tijdelijk opgelost door daar yoga/kampeer matjes tussen te proppen.
proppen maar……………… muurtje
Ook hebben we het ontstane “hok” voorzien van een muur en een deur die we ook hebben geïsoleerd.
Een volgende keer verder met het schroeven van gipsplaten en daarna met stuken.
Een klus die we ook heel belangrijk vonden en die ook langere tijd bleef liggen was het isoleren van het plafond in de kinderkamer. Het is het kamertje welke het verst weg ligt van, momenteel, de enige warme kamer, de keuken met de cuisinière en heeft drie buitenmuren. Zonder geïsoleerd dakje.
We hebben een vlak pannen verwijderd en mij daarna een gat naar binnen gezaagd. En ja hoor……….. Nog meer stof. Spinnenwebben, resten notenschillen, uitwerpselen van dieren en redelijk ondefinieerbare hoopjes viezigheid lachten me tegemoet. Oh, oh, oh, wat ben ik blij de kleinste van het stel te zijn en de beste rug te bezitten.
“vluchtroute”
mijn tijdelijk onderkomen…………
Goed, ik liet me niet kisten en ben braaf met stoffer en blik en emmers te werk gegaan. Ik heb meer dan een halve dag in de (stof)mist gezeten en hoestte wederom als een bootwerker. Daarbij ook de (on)nodige bootwerkerstaal bezigend. De laatste restjes stof en zand heb ik weggezogen met de oude stofzuiger die nog steeds trouw dienst doet en daarna was het eindelijk tijd de rollen isolatie materiaal uit te rollen. Bert ging hen buiten te lijf met het slagersmes om ze op de juiste lengte te brengen en ik propte ze tussen de balken.
Vlak voor vijven droop Bert af om Azira van de bus te halen en de meiden van een boterham te voorzien. Ik heb me weer door het gat naar buiten gewurmd om de resterende banen isolatiemateriaal op maat te snijden en toen de schemering zijn intrede deed stapte ik als de verschrikkelijke stofvrouw voor de laatste keer naar buiten. Het constructieve deel, het dichten van het gat, heb ik aan Bert overgelaten. Ik onder de douche en hij met behulp van de bouwlamp aan het timmeren. Gelukkig was hij redelijk snel klaar, en nu dus kijken of we verschil merken qua warmte in de kamer. Ach en toen na een week of anderhalf mijn longen en neus weer schoon waren was ik ook erg blij met de geklaarde klus.
schoon en warm