Ja, de Fransen laten er geen gras over groeien. Huiswerk. Pats eerste dag CP (zeg groep 3) en hupsakee huiswerk.
Vier keer de naam schrijven in mooie letters. Volgens voorbeeld van de juf. Och, dat lijkt nog mee te vallen. Maar de tijd die er mee gemoeid ging was toch niet mis. Azir wilde eerst oefenen op een kladblaadje want ze wilde het goed doen. Ze verstaat al niemand en wil dan haar huiswerk ten minste goed voor elkaar hebben.
Ik hoop dat er snel verandering in komt, maar Azir lijkt te lijden aan een soort perfectionisme en faalangst die mij niet geheel onbekend is. Bij de eerste de beste letter, die natuurlijk niet meteen de perfectie van juf’s letter evenaarde, barstte ze in snikken uit en zei dat ze een sufferd was en een domkop.
Het kostte me erg veel moeite en geduld haar rustig door te laten zetten want alle trucen kwamen uit de kast. Of ik het alsjeblieft voor haar wilde schrijven. Geen denken aan. Het is de bedoeling dat je het netjes gaat leren schrijven. Daarom is huiswerk, om te oefenen, want je kan alleen iets leren door heeeeeel veel te oefenen. Ruim een uur later kon de pen aan de kant en prijkten in het schriftje vier keer in mooie letters geschreven haar naam. En de laatste was gewoon netjes te noemen. Hupsa, hoezo een domkop? Bovendien zal mama ook nooit zo netjes als de juf leren schrijven, en mama heet al ruim 30 jaar kunnen oefenen. Nou, dan moet mama wel een opperdomkop zijn. Alletwee trots en opgelucht dronken we nog een kop thee en las ik Azir voor het slapen gaan nog een lekker Nederlands verhaaltje voor.
oefenen
resultaat
Voor maandag was er een huiswerktaak bij gekomen. Naast wederom vier keer haar naam schrijven moest ze nu ook lezen uit het “cahier de lecture”. Daar had ik niet meteen rekening mee gehouden. Natuurlijk zal er een keer gelezen moeten gaan worden, maar dat zullen dan wel eenlettergrepige woordjes zijn. Met van die plaatjes erbij zodat het kind ook snapt wat het leest. Mispoes!
Er moesten hele volzinnen gelezen worden. Woorden als “aujourd’hui” en “maîtresse”. Ik had begrepen dat cp iets onder het niveau van groep 3 zou liggen, maar begin me ernstig af te vragen wat de kindertjes hier op de kleuterschool (grande section van de maternelle) al leren. Dit leeswerkje kostte beduidend meer doorzettingsvermogen en geduld dan het schrijven van de eerste dag. Zulke lange woorden zij sowieso al niet mis, maar in een vreemde taal waarbij de meeste letters anders worden uitgesproken, als ze al worden uitgesproken, bijna onmogelijk. Over 8 zinnen hebben we bijna twee uur gedaan. En wederom kan ik zeggen hoe trots ik ben op Azir. Toch doorzetten en het afmaken. Haar frustratie aan de kant weten te zetten en mijn advies voor lief nemen. Naast het anders uitspreken van de woorden is een bijkomende handicap dat ze geen idee heeft van wat ze leest. Een woord waarvan je de betekenis/duiding kent leest een stuk makkelijker dan wanneer je alleen een lange aaneengesloten reeks letters ziet en daar iets van moet zien te maken. We maakten er dus meteen een soort Franse les van. Enkele woorden bleven uiteindelijk hangen, maar het is gewoon nog even teveel allemaal.
Zondag hebben we het lezen herhaald en we waren met een kwartier klaar. De Franse uitspraak en betekenis van enkele woorden waren zowaar blijven hangen. Dit gaf ons beiden vertrouwen in de taalgevoeligheid van Azir. Hoewel Azir twijfelde over haar prestatie wanneer ze in de klas zou moeten voorlezen vond ik dat de juf haar wel tien “bons points” (goede punten= een soort prestatieaanmoedigend beloningssysteem hetgeen mn de onderlinge concurrentie aanwakkert) zou moeten geven. Laat de juf maar eens proberen een stukkie Nederlands, en dan met name woorden met een lekkere H en G, te lezen.
Met een beetje een ongerust hart op dit gebied wacht ik af wat ons komende week te wachten staat. Als het huiswerk gemaakt moet worden tussen de paar uurtjes tussen school- en bedtijd. Een periode waarin eigenlijk even flink afgeblazen en ontspannen moet worden na een lange schooldag.